Bij toepassing van de narratieve benadering gaan we op zoek naar onderliggende waarden en diepere verlangens, naar echte verhalen (diepgewortelde opvattingen die iemand kan voelen, ervaren of beleven). Waarden haal je niet op in een zakelijk gesprek. Je moet doorvragen naar ervaringen, naar gebeurtenissen die echt hebben plaatsgevonden. Voer een gesprek waarin je hoort wat er in het hart speelt. De narratieve benadering gebruikt concrete ervaringen en voorbeelden om tot de kern te komen van wat er anders moet in de toekomst. Een verhaal schetst hoe iets juist wel of juist niet zou moeten. Die verhalen over losse gebeurtenissen vormen samen een beweging. Een beweging die concreet richting en invulling geeft aan de transitie.

Van doel naar beweging met verhalen
Traditioneel formuleren we een strategisch doel en gaan vervolgens bedenken hoe dat doel het beste bereikt kan worden. Projecten en programma's worden gebruikt om de uitvoering te sturen. Bij transities is het doel echter ambigue: we kennen wel het probleem, maar nog niet de oplossing. Door gebeurtenissen te zoeken die een voorbeeld kunnen zijn van de wereld ná de transitie, worden kleine puzzelstukjes van de transitie ingevuld. De gebeurtenissen (puzzelstukjes) samen geven een steeds beter beeld van wat we in de transitie willen bereiken: het geeft voeding aan een beweging. Bij de narratieve benadering gebruiken we verhaallijnen, personages en keerpunten om gebeurtenissen inzichtelijk te maken. Hiermee worden verhaallijnen gecreëerd die het dominante narratief van de transitie beschrijven.
Transities raken mensen, verhalen geven houvast
Transities zijn niet alleen onzeker, maar kunnen ook overweldigend zijn voor degenen die de transitie betreft. Het kan gevoelens van angst, weerstand en onzekerheid oproepen. Verhalen ondersteunen ook hierbij. Ze roepen emoties en empathie op. Betrokkenen ervaren een grotere emotionele betrokkenheid, wat hen helpt om een diepere verbinding met elkaar en met de transitie te krijgen. Die verbinding is een houvast om samen de transitie invulling te geven, ook wanneer de weg soms ingewikkeld, moeilijk of onmogelijk lijkt.