Feras El Sheakh: Mentee bij de Refugee Talent Hub. Vluchteling uit Syrië, die in Nederland mag blijven en op zoek was naar een passende werkplek.
Paul Boon: Partner bij de adviesgroep Zorg, gedurende enkele maanden mentor van Feras.
Waarom deden jullie mee aan de Refugee Talent Hub?
Feras vertelt: ‘Toen ik in Nederland kwam, wist ik wát ik het liefst wilde: werken als kunstdocent in het hoger onderwijs. Wat ik voorheen ook deed. Alleen… hoe pak je dat weer op in Nederland? De arbeidsmarkt is hier best anders dan ik gewend was. Ik zocht een plek waar ik mijn netwerk kon opbouwen en écht kon leren hoe je je verhaal vertelt. De Refugee Talent Hub voelde als een veilige start.’
Paul hoefde niet lang na te denken: ‘Toen ik gevraagd werd, leek het mij gelijk ontzettend leuk. Normaal doe ik vooral strategieopdrachten voor grote zorginstellingen, maar nu kreeg ik de kans om iemand eens één-op-één écht te helpen. Gewoon samen bouwen aan iets dat telt: iemand op weg helpen in een mooi leven op te bouwen in Nederland.’
Wat vonden jullie van het programma zelf?
Feras: ‘Het programma voelde warm en ondersteunend – ik voelde me echt gezien. We werkten aan mijn cv en motivatiebrief, volgden leerzame workshops over solliciteren en ik werd gestimuleerd om mijn verhaal te delen. Wat me echt hielp, was het ritme: elke week even schakelen. En Paul keek mee met sollicitaties; heel concreet, heel ondersteunend.’
Paul: ‘Het is echt een gezamenlijke reis. Je begint met formulieren en formats, maar je komt snel bij het persoonlijke: wie je bent en waar je naartoe wilt. Dat klinkt misschien zwaar, maar het zit vooral in de kleine dingen. Een goed gekozen voorbeeld in je motivatiebrief. Toch even nabellen bij een afwijzing. En vooral: de gesprekken onderling. Feras is een warme, positieve man; samen konden we snel tot de kern komen.’
Hoe werkt zo’n mentor–mentee-duo in de praktijk?
Feras: ‘Gelijkwaardig, dat is het juiste woord. We spraken wekelijks, ik kreeg concrete feedback en praktische tips. Daardoor ging het ineens niet meer over ‘de Nederlandse arbeidsmarkt’ in het algemeen, maar over míjn volgende stap. Dat maakt het concreet en motiverend.’
Paul: ‘Het is ook wederkerig. Natuurlijk help je waar je kunt, maar je leert zelf net zo hard. Over systemen die voor jou vanzelfsprekend zijn en voor een ander helemaal niet. En over veerkracht. Een van de mooiste momenten? Toen Feras me voor het eerst bij hem thuis uitnodigde. We hebben samen gegeten en verhalen gedeeld.’
Links: Paul Boon, rechts: Feras El Sheakh
Wat heeft het jullie opgeleverd?
Feras: ‘Zelfvertrouwen. En praktische tools. Ik weet nu hoe ik mijn cv en motivatiebrief sterk maak en hoe ik me voorbereid op gesprekken. Maar wat me het meest verraste? De informele werksfeer in Nederland. Weinig hiërarchie. Je kunt gewoon een afspraak maken met een leidinggevende. Paul belde bijvoorbeeld de opleidingsdirecteur van een hogeschool op, waar ik wilde solliciteren. Daardoor kreeg ik een waardevol en leerzaam gesprek. Dat had ik nooit zelf gedurfd.’
Paul: ‘Ik zag opnieuw hoe ingewikkeld ‘meedoen’ kan zijn als je in een vreemde omgeving opnieuw moet beginnen. We hebben in Nederland veel goed geregeld, maar we laten ook zaken echt onnodig liggen. Je weg vinden vraagt echt doorzettingsvermogen en een warm netwerk. Een mentor kan net dat duwtje geven waardoor een deur opengaat. Soms is dat letterlijk één telefoontje.’
Klinkt mooi, maar vast niet altijd makkelijk. Wat hielp op moeilijke momenten?
Feras: ‘Structuur en humor. We maakten kleine, haalbare doelen. En als ik twijfelde over taal of formuleringen, dan hielp het om het hardop te oefenen, met fouten en al.’
Paul: ‘En samen lekkere koffie drinken! Maar serieus: consequent blijven. Wekelijks even bellen of afspreken. Niet wachten tot alles af of perfect is, maar onderweg leren en bijsturen.’
Als je één tip mocht geven aan iemand die twijfelt om mee te doen?
Feras: ‘Gewoon beginnen. Je krijgt niet alleen kennis en contacten, maar ook een gevoel van verbondenheid. Feedback kan spannend zijn, maar het versnelt je groei—persoonlijk én professioneel.’
Paul: ‘Meedoen. Je hoeft geen expert te zijn. Het mooiste is de ontdekkingstocht die je samen maakt. Je leert zelf óók veel, en de kans is groot dat je er een goede vriend aan overhoudt.’
Wat nemen jullie mee uit dit traject dat anderen ook kunnen gebruiken?
Feras: ‘Dat je jezelf moet laten zien, ook als je nog zoekt naar woorden. En dat een netwerk iets is wat je bouwt door te geven én te vragen.’
Paul: ‘Dat oprechte nieuwsgierigheid en gelijkwaardigheid de basis moet zijn. En gewoon beginnen: kleine, vaste stappen vooruit zetten. Daarmee wordt ambitie uitvoerbaar.’
Het mentorprogramma tussen Feras en Paul laat zien wat er mogelijk is als mensen elkaar ontmoeten. Door wekelijkse gesprekken, praktische ondersteuning en een open houding groeide Feras in zelfvertrouwen. Ondertussen heeft hij meerdere leuke gesprekken gevoerd, een mooi netwerk opgebouwd rondom de kunstopleidingen in Nederland én hij vond zijn eerste baan in Nederland als docent Beeldende Kunst op een hogeschool. Voor Paul was het een leerzame reis met inzichten en echte verbinding. Dit traject is een voorbeeld van hoe TwynstraGudde via het MVO-programma House of Impact en het initiatief ‘De Uitwisseling’ maatschappelijke impact maakt – door kennis, tijd en betrokkenheid te delen.
Over House of Impact
Bij TwynstraGudde werken we aan een samenleving die schoon, veilig, gezond en weerbaar is. Zo dragen we bij aan een leefbare wereld, voor nu én straks. Met ons MVO-programma House of Impact stimuleren en versnellen we onze impact op morgen. Kern van House of Impact is onze positieve impact op maatschappij, milieu, opdrachtgevers en medewerkers. House of Impact vergroot onze gezamenlijke slagkracht op weg naar duurzamer, betekenisvoller werken. We richten ons hierbij op de volgende vier thema’s: Betekenisvol werken, Diversiteit & Inclusie, Duurzaamheid en De Uitwisseling.
