De Omgevingswet staat niet op zichzelf. Het is een reactie op de veranderende maatschappelijke context waarin wij ons bevinden. Een context waarin burgers vragen om meer verantwoordelijkheid, er behoefte is aan maatwerk, meer moet worden samengewerkt en de rol van de overheid verandert. Ik zie veel van onze opdrachtgevers vol enthousiasme en energie werken aan het vormgeven van hun nieuwe rol. Er wordt geëxperimenteerd en onderzocht, geparticipeerd en samengewerkt, gevallen en weer opgestaan. De eerlijkheid gebiedt echter ook te zeggen: de meeste overheidsorganisaties werken knetterhard en hebben toch ook nog behoorlijk wat werk te verzetten. Een adempauze is dan prettig.
In tijden van crisis ontstaat ruimte voor verandering
We zijn een land in transitie. En ook al voelt het momenteel alsof de wereld even stilstaat, de coronacrisis zal deze transitie – hoe wrang ook – versnellen. In tijden van crisis zijn mensen meer ontvankelijk voor verandering. De huidige adempauze biedt ruimte voor heroriëntatie op de implementatie van de wet. De ingezette eindsprint om de instrumenten en systemen op orde te krijgen (de door de vorige Minister genoemde 20% van de opgave) kan nu worden omgezet in focus op die belangrijke overige 80%: het “anders werken”.
Benut deze adempauze voor heroriëntatie
Juist nu ontstaat er dus tijd en ruimte om na te denken over nieuwe manieren van werken. Over hoe opgavegericht we willen gaan werken? Wat is onze visie op participatie? En over de vraag hoe effectief wij kunnen samenwerken? En juist nu ontstaat de mogelijkheid deze opgaven nog beter te verweven met andere lopende veranderprocessen in de organisatie.
Ik roep alle overheidsorganisaties dan ook op: benut deze adempauze en geef daarna extra gas op de verandering!
Lees hier meer over in onze gratis quickscan, die je helpt deze herorientatie goed te benutten. Iemand nodig om mee te sparren? Ik sta altijd open voor een vrijblijvende (digitale) koffieafspraak.
Meer inzichten
