Een ontwerper en een programmamanager als Astrix & Obelix, of is design thinking juist een toverdrank? Een symbiotische vriendschap? Of een broer en een zus? Wij zijn er van overtuigd dat de vakgebieden design thinking en programmamanagement veel voor elkaar kunnen betekenen, maar we weten nog niet in welke relatievorm. Dat onderzoeken we de komende maanden. Ook graag met jou.
Toegevoegd door Iris van Genuchten op 14 april 2022
In een eerder artikel schreef ik over ‘Wat kan een programmamanager leren van een ontwerper?’ Een mooie eerste verkenning. Tijd voor een vervolgstap, want het vakgebied van design thinking kan juist ook veel baat hebben bij de structuur die een programma biedt om bij te dragen aan grotere transities. Daarvoor is het wel belangrijk dat we intensiever gaan samenwerken.
Maatschappelijke (verander)opgaves worden binnen overheden vaak opgepakt met programmamanagement. Een programma wordt georganiseerd via het samenspel van verschillende rollen: een ambtelijke en bestuurlijke opdrachtgever, programmamanager, baten-eigenaren, capaciteitsmanagers … Dit zijn rollen die passen bij de binnenwereld van een gemeente. Maar wij zien de potentie voor andere rollen, rollen met een ‘blik van buiten’, rollen die passen bij het vakgebied van design thinking.
Omdat het een zoektocht is, hebben we de mogelijke nieuwe rollen geformuleerd als hypotheses. Sommige programmamanagers herkennen zichzelf misschien in een van de rollen. Maar soms is het om verschillende redenen (politieke druk, tijdsdruk, prestatiedruk) lastig om die rollen ook daadwerkelijk te waarborgen. In dat geval kan een ontwerper ruimte maken om zo de opgave verder te brengen. De korte versie van de vijf hypotheses lees je hieronder.
Design thinking kan programmamanagement versterken:
In het vinden van de kern van de opgave in heldere, verbeeldende én verhalende taal – De Opgave Verbeelder
In het ontdekken van verschillende perspectieven die spelen in een opgave en daarmee beter aansluiten op de dynamiek van de samenleving – De Opgave Verrijker
In het bevragen van de aannames die in het programma leven met betrekking tot de probleembenadering en oplossingsrichtingen – De Opgave Verwonderaar
Wanneer je voor een ambitie of een (van de) doel(en) nog niet weet hoe je het aan moet pakken, zodat het programma wel vooruitkomt, ook in een fase van niet-weten – De Experimenten Regisseur
In het inzichtelijk maken van welke componenten het vraagstuk beïnvloeden, ook wat vaak ‘de zachtere’ componenten worden genoemd, zodat je aanpak effectiever wordt – De Opgave Uitpluizer
De hypotheses willen we de komende maanden verder gaan ontwikkelen, testen en verbeteren. Ook graag met jou. Heb je interesse om met ons mee te denken? Laat het weten.