TwynstraGudde_60jaa_wit
Werken bij

    Waar wij aan werken

    Met onze adviseurs, managers en opleiders dragen we bij aan duurzame, maatschappelijke veranderingen. Denk aan de energietransitie en de klimaatdoelen, de toekomst van de landbouw, goed onderwijs, passende zorg, oplossingen voor de krapte op de woningmarkt en hoe we het best van A naar B reizen. De uitdagingen zijn groot, maar onze kracht ligt in daadkracht. We laten transities werken.

    Wie we zijn

    Onze adviseurs en managers hebben uiteenlopende expertises en voelen zich verantwoordelijk voor de uitvoering. Duurzaamheid is een integraal onderdeel van onze werkwijze.

    ‘De Refugee Talent Hub brengt werkgevers en vluchtelingen dichter bij elkaar.’

    Jasper Oudshoorn, Adviseur Zorg

    Recente vacatures

    Executive search

    Junior adviseur contracteren en aanbesteden van samenwerking

    Als adviseur contracteren en aanbesteden werk je in projecten en programma’s aan bijvoorbeeld het in stand houden van onze infrastructuur, de waterveiligheid en aan ontwikkelingen om de energietransitie mogelijk te maken. Stuk voor stuk grote en complexe investeringsopgaven. Geen enkele...

    Solliciteer nu
    Aanbesteden en contracteren

    Jurist

    Wil je werken binnen een dynamisch team waarbij je zowel contact hebt met de publieke als de private sector? Wil je meebouwen aan de verdere uitbreiding van een snelgroeiend team met oog voor een goede werk-privé balans? En heb je affiniteit met bouwrecht, aanbestedingsrecht, ondernemingsrecht of...

    Solliciteer nu

    Interviewreeks Radicaal integraal samenwerken in de wijk, met welzijn als verbindende schakel

    De vergrijzing, het toenemend arbeidstekort in de zorg en de situatie op de woningmarkt dwingen ons tot nadenken over slimme oplossingen op het gebied van wonen, zorg en welzijn voor senioren. In ons dagelijks werk bij opdrachtgevers zien we dat partijen bezig zijn met de vraag hoe hier samen met elkaar stappen in te zetten.

    Toegevoegd door Ernst Brandsen op 24 januari 2023

    Wij spraken met Roxana Asmus, algemeen directeur van Incluzio. Een organisatie die landelijk actief is in het sociaal domein met thuisdiensten, welzijn, wijkteams en zorg op afstand. Een inspirerend gesprek waarin Roxana haar visie en aanpak deelt over de veranderopgave rondom welzijn en zorg in Nederland.

    Wat is volgens jou de belangrijkste opgave rondom wonen en zorg?

    roxana asmus'Er is druk op de zorg door personeelskrapte, toenemende vraag en complexere zorgvragen, door onder andere de dubbele vergrijzing. Er komt een zorginfarct aan als we zo doorgaan. Ik ben daarom vooral bezig te zijn met de vraag ‘hoe houden we zorg betaalbaar en beschikbaar in de toekomst?’. Het antwoord op deze vraag is niet zo makkelijk te geven. We moeten het echt anders doen met elkaar. Ik zie de verandering van de zorg als een veranderkundige opgave. Met veel kleine elementen die met elkaar leiden tot een duurzaam beter stelsel. De transformatie die nodig is geven wij vorm langs de driehoek collectief, wijkgericht en blended. Dus met elkaar, dichtbij & in de wijk en waar mogelijk met digitale ondersteuning. Wij proberen te laten zien dat het anders kan.’

    Wat bedoel je met 'anders' doen?

    'Een andere manier van omgaan met problemen. En ook anders samenwerken in het sociaal domein en in de wijk. Veel meer uitgaan van mogelijkheden en gebruiken van wat er al is. Er hoeven geen tien verschillende ondersteuners bij iemand thuis te komen, ook al zijn de afzonderlijk geleverde diensten misschien wel nodig. Ik zie dat, wanneer de zorgvraag toeneemt in de wijken, we de neiging hebben om meer te gaan doen. Meer en/of intensievere hulpverlening en vaak ook meer van hetzelfde. Ik vind dat we daarmee moeten stoppen. Tenminste, stoppen met dit automatische mechanisme. Wat een duurzamere oplossing is, is het werken aan vergroten van de veerkracht en het probleemoplossend vermogen van inwoners zelf. Daarmee maak je inwoners en buurten sterker en heb je minder hulpverleners nodig. Dat is spannend, dat besef ik mij goed. Het is een cultuurverandering en die is niet zomaar georganiseerd. Dat moeten we met elkaar, gemeenten, organisaties en inwoners doen. Het vraagt een lange adem. Met de huidige werkdruk en de zwaarte van wat er op de medewerkers in de wijken afkomt is dat een enorme uitdaging. Het vraagt van ons als organisatie om professionals de ruimte te geven om steeds te onderzoeken wat er nodig is. Maatwerk leveren, ons blijven afvragen of wat we gewend zijn om te doen ook de beste oplossing is. Bijvoorbeeld niet altijd meer standaard vier uur per week bij iemand schoonmaken, want dat is echt niet altijd nodig.

    De vraag die we ons veel meer moeten stellen is: wat is het daadwerkelijke nut en de noodzaak van wat we doen? Een verschuiving van waar heeft iemand recht op naar wat heeft iemand nodig. We moeten radicaal integraal kijken naar de wijk. Een mooi voorbeeld hiervan is een nieuwe vorm van dagbesteding bij Amaryllis in Leeuwarden, waarbij inwoners met een zorgvraag elkaar treffen in de eigen buurt. Door het versterken van het netwerk door lotgenotencontact, neemt de vraag naar professionele ondersteuning af.’

    Radicaal integraal samenwerken in de wijk, met welzijn als verbindende schakel

    Wat is er nodig voor integrale samenwerking in wijken?

    ‘Meer integraal werken en andere vormen van contracteren in de zorg en het sociaal domein. Dat kan bijvoorbeeld betekenen dat een gemeente ondersteuning anders gaat inkopen en hierbij andere resultaten verwacht. Een praktijkvoorbeeld hiervan is de lump sum financiering in de thuiszorg. Aanbieders, zoals Incluzio, gaan in partnership met een gemeente aan de slag vanuit het uitgangspunt dat de thuisdiensten voor alle inwoners beschikbaar blijven binnen het gestelde budget. Een aanbieder krijgt vrijheid om te onderzoeken en te doen wat er nodig is. Automatisch zorgt dit voor een andere kijk op het vraagstuk van een inwoner. De centrale vraag is dan niet meer hoe het huis zo snel mogelijk schoon gemaakt kan worden. De vraag is wat er nodig is? En ook, welke taken iemand zelf of met zijn netwerk nu en in de toekomst kan oppakken. Het legt de focus op versterken van de veerkracht en het probleemoplossend vermogen van inwoners zelf en met elkaar. Op de lange termijn is dit een duurzamere oplossing, omdat uit onderzoek is gebleken dat iemand gelukkiger is als hij minder leunt op instanties. Als er meer veerkracht is. Het klinkt misschien simpel, maar dat is het absoluut niet. Het is steeds maatwerk leveren, ervoor zorgen dat wat je doet het juiste is voor de inwoner en voor het geheel.’

    Een bedrijfskundige benadering dus...

    'Ja, maar wel altijd vanuit de inhoud geredeneerd. Door sentiment maken we soms niet de beste beslissing, en dat is in de zorg weleens lastig. Bijvoorbeeld twee halfvolle dagbestedingsgroepen die zich één kilometer bij elkaar vandaan bevinden. Bedrijfsmatig zeg je: samenvoegen, want nu financier je twee keer. Vanuit de zorg hoor je dan dat dat echt niet gaat. Aan de ene kant hebben we het bedrijfskundig aspect waarbij efficiëntie belangrijk is, aan de andere kant heb je te maken met de wereld van de zorg: het menselijke waarbij ook relaties en gevoelens een rol spelen. De kunst is om hierover met elkaar het juiste gesprek aan te gaan. Waarom kunnen ze niet samengevoegd worden?

    Als we het geld dat we overhouden door samenvoegen kunnen inzetten voor dagbesteding van misschien wel tien andere inwoners, is het dan nog steeds een goede beslissing om niet samen te voegen? Een veranderkundige opgave maakt dat je steeds het gesprek moet aangaan. En moet weten wat je wilt bereiken, koersvast zijn. En over je eigen organisatie heen kijken. Vaak lijkt het lastig om het in de zorg over geld te hebben en ik vind dat juist een heel belangrijk onderwerp. We kunnen wat we hebben maar één keer uitgeven, laten we het dan zo doen dat we de meeste impact maken. Ook als dat soms (tijdelijk) ongemak veroorzaakt. Als organisatie doen we het zeker niet perfect, maar we proberen elke dag beter te worden en daar ben ik trots op.’

    'Als je duurzaam wilt veranderen, minder afhankelijkheid van ondersteuning en hulpverlening wilt organiseren, dan moet er meer geïnvesteerd worden in versterken van wijken en inwoners onderling.'
    Roxana Asmus, algemeen directeur van Incluzio

    Er wordt veel gezegd en geschreven over ‘preventie’. Hoe kijk jij hiernaar?

    ‘Als je duurzaam wilt veranderen, minder afhankelijkheid van ondersteuning en hulpverlening wilt organiseren, dan moet er meer geïnvesteerd worden in versterken van wijken en inwoners onderling. Dat is preventie voor mij. In het zorgakkoord zie je ook dat er meer aandacht uitgaat naar preventie maar toch is de rol van preventie op dit moment nog relatief klein. Zonde!

    Een mooi voorbeeld is de interventie ‘Join us!’. Een initiatief voor jongeren die eenzaam zijn en online bij elkaar komen. Je ziet dat die jongeren friends for life maken. Men kent elkaar eerst niet, inmiddels zijn er al een aantal met elkaar op vakantie geweest. Het is ook een voorbeeld van hoe je met een relatief ‘kleine interventie’ duurzame impact kan maken. Om dit soort (digitale) interventies verder te stimuleren in de toekomst zou een landelijke financiering helpen, omdat je een dergelijke digitale innovatie niet binnen de grenzen van gemeenten moet willen houden. Die landelijke structurele financiering bestaat helaas nog niet.’

    Digitaal contact, gaat dat werken voor ouderen?

    ‘Onderschat de ouderen niet! Heel veel mensen zijn nu al en (binnen 5 jaar helemaal) veel digitaal vaardiger dan we denken. Het vervangt geen fysiek contact, maar we moeten op zoek naar een goede combinatie van persoonlijk contact met technologische innovaties. Wij hebben bijvoorbeeld comfortwoningen ingericht met allerlei hulpmiddelen voor senioren. De woning is ingericht als een normale woning. Senioren kunnen alles uitproberen. Laten we ons niet teveel laten leiden door sentimenten. Mensen kunnen veel meer dan we denken.’

    Wonen, zorg en welzijn voor ouderenWij spraken inspirerende professionals en ouderen over wonen, zorg en welzijn voor ouderen. Zij laten zien hoe weerbarstig de praktijk is en hoe zij met visie, durf en volharding een weg vinden. Dit interview is onderdeel van het magazine. Het magazine is nu gratis te downloaden.

    Wat is er in jouw ogen nodig om het samenwerken rondom wonen en zorg nog meer een boost te geven?

    ‘Het aantoonbaar maken van resultaten en deze nog prominenter laten zien aan beleidsmakers. Dan worden er (hopelijk) goede keuzes gemaakt. Financiering is vaak bepalend in de gekozen oplossing. Andere financieringsvormen door het rijk en gemeenten kunnen het behalen van de transformatiedoelen stimuleren.

    Veel gemeenten maken al spannende, en in mijn ogen hele goede, keuzes door bijvoorbeeld terug te gaan in het aantal aanbieders. Dat zorgt voor meer regie, overzicht en maakt transformeren een haalbare kaart. En het zorgt voor meer duidelijkheid voor inwoners en minder administratieve lasten. Het delen van goede voorbeelden van samenwerking die leiden tot positieve effecten kunnen hierin helpen. Goede voorbeelden, hoe klein ze ook zijn, kunnen inspireren om het anders te doen en los te komen van vaste structuren. In mijn visie kunnen wonen en zorg samen veel meer bereiken, niet door zich te laten leiden door wat niet kan of de belemmeringen, maar door de goede voorbeelden in het land van hoe het anders kan.’

    Waaruit blijkt dat de zorg goedkoper wordt?

    'Een mooi voorbeeld is een mevrouw met niet aangeboren hersenletsel die, met een beetje hulp, zelf een lotgenoten netwerk heeft opgezet. Zij is daarmee ongelooflijk waardevol voor anderen en voor zichzelf! Dit soort initiatieven zorgen ervoor dat er minder hulpverlening nodig is. Moeten we nog veel meer gaan doen in Nederland. En ik denk dat een scherpe bedrijfsvoering, minder bureaucratie en meer doen wat nodig is, zorgt voor efficiency en kostenverlaging. Bij Incluzio werken we elke dag aan efficiënte bedrijfsprocessen en lagere kosten. Gaaf om te zien dat dat veel energie geeft!’

    Wat wil je verder nog meegeven aan de lezers?

    ‘Begin bij degene waar we het voor doen: de inwoner. Wat houdt iemand vitaal? Het zorgsysteem is nu vooral gericht op mensen beter maken die ziek zijn, maar de vraag die nog belangrijker is, is hoe zorg je ervoor dat iemand niet ziek wordt? En wat gebeurt er als er een ondersteuningsvraag is? Hoe ziet dit proces eruit en wie heeft hierin welke rol? Welzijn is daarin in mijn ogen de verbindende schakel tussen dat wat er allemaal al is. Het verbinden van de vele initiatieven is ontzettend belangrijk en hierin kan welzijn een rol spelen.

    Het vraagt van gemeenten om een heldere visie. Vanuit die visie zoekt de gemeente organisaties die aan die maatschappelijke doelstellingen kunnen werken. Visie en focus zijn dus noodzakelijk wat mij betreft. Daarnaast dient het leiderschap hierbij inspirerend te zijn en partijen ook autonomie te geven in het realiseren van resultaten. De gemeenten moeten ervoor zorgen dat de randvoorwaarden op orde zijn, en de aanbieders moeten het waarmaken.’

    Hét magazine over wonen, zorg en welzijn voor ouderen

    Wonen, zorg en welzijn voor ouderenDit interview is onderdeel van hét magazine over wonen, zorg en welzijn voor ouderen. Wij spraken inspirerende professionals en ouderen. Zij laten zien hoe weerbarstig de praktijk is en hoe zij met visie, durf en volharding een weg vinden. 

    Lees hier de andere interviews terug:

    Wil je verder van gedachten wisselen over jouw uitdagingen over de zorg en huisvesting voor senioren? We praten er met plezier met je over in een eerste kennismaking. Wil je een afspraak inplannen? Neem in dat geval contact met ons op.

    Neem contact op met

    Alle mensen

    Neem contact op met

    Alle mensen